Cytometria fluxus (FCM) est instrumentum ad cellulas analysandas qui intensionem fluorescentiae indicatorum cellularum tinctorum metitur. Est technologia provectior, quae in analysi et separatione cellularum singularum evoluta est. Magnitudinem, structuram internam, DNA, RNA, proteinas, antigena, aliasque proprietates physicas vel chemicas cellularum celeriter metiri et classificare potest, et in collectione harum classificationum fundari potest.
Cytometrum fluxus ex quinque partibus his praecipue constat:
1 Camera fluxus et systema fluidicum
2 Fons lucis lasericae et systema formationis fasciculi
Systema opticum 3
4 Systema electronicum, repositionis, ostensionis et analysis
Systema quinque cellularum ordinandarum
Inter ea, excitatio laserica in fonte lucis lasericae et systemate formationis fasciculi est mensura principalis signorum fluorescentiae in cytometria fluxus. Intensitas lucis excitationis et tempus expositionis cum intensitate signi fluorescentiae relata sunt. Laser est fons lucis cohaerens qui illuminationem unius longitudinis undae, altae intensitatis, et altae stabilitatis praebere potest. Est fons lucis excitationis idealis ad haec requisita implenda.
Duae lentes cylindricae inter fontem laseris et cameram fluxus intersunt. Hae lentes fasciculum laseris sectione circulari, a fonte laseris emissum, in fasciculum ellipticum sectione minore (22 μm × 66 μm) focalizant. Energia laseris intra hunc fasciculum ellipticum secundum distributionem normalem distribuitur, quod intensitatem illuminationis constantem cellulis per aream detectionis laseris transeuntibus praebet. Ex altera parte, systema opticum constat ex pluribus lentium seriebus, foraminum acus, et filtrorum, quae in duas partes grosse dividi possunt: ante et post cameram fluxus.
Systema opticum ante cameram fluxus constat ex lente et foramine acus. Munus principale lentis et foraminis acus (plerumque duarum lentium et foraminis acus) est fasciculum lasericum sectione transversali circulari, a fonte laserico emissum, in fasciculum ellipticum sectione transversali minore dirigere. Hoc energiam lasericam secundum distributionem normalem distribuit, intensitatem illuminationis constantem pro cellulis per aream detectionis lasericam curans et interferentiam a luce erratica minuens.
Tria genera filtrorum praecipua sunt:
1: Filtrum longi transitus (LPF) - tantum lucem cuius longitudines undae altiores quam valorem certum transeunt permittit.
2: Filtrum brevis transitus (SPF) - tantum lucem cum longitudinibus undarum infra valorem definitum transire permittit.
3: Filtrum bandpass (BPF) - solum lucem in certo spatio longitudinis undae transire permittit.
Variae combinationes filtrorum signa fluorescentiae ad diversas longitudines undarum ad singulos tubos photomultiplicatores (PMT) dirigere possunt. Exempli gratia, filtra ad fluorescentiam viridem (FITC) ante PMT detegendam sunt LPF550 et BPF525. Filtra ad fluorescentiam aurantiaco-rubram (PE) ante PMT detegendam adhibita sunt LPF600 et BPF575. Filtra ad fluorescentiam rubram (CY5) ante PMT detegendam sunt LPF650 et BPF675.
Cytometria fluxus imprimis ad cellulas separandas adhibetur. Cum progressu technologiae computatralis, evolutione immunologiae et inventione technologiae anticorporum monoclonalium, applicationes eius in biologia, medicina, pharmacia aliisque campis magis magisque late patent. Hae applicationes includunt analysin dynamicae cellularis, apoptosis cellularis, typificationem cellularum, diagnosim tumorum, analysin efficaciae medicamentorum, et cetera.
Tempus publicationis: XXI Septembris, MMXXIII
